Valentine.gr/The Greek Flowers Portal
 

flaglogo-gr.bmp (910 bytes)  

Unitedkingdom_sm.gif (528 bytes)  

Welcome To The Greek Flowers Portal

Home   Info   Contact   E-shop

   

Θέλετε να ενημερώνεστε καλύτερα από το Valentine; Γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση παρακάτω και κάντε κλικ στο κουμπί:


 
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ...

 

  LINK ΤΟΥ ΜΗΝΑ

Valentine.gr  

Σεπτέμβριος 2012

Γνωρίζετε ότι η κάπαρη (Capparis spinosa) χαρακτηριστικό μεσογειακό φυτό, και συστατικό της μεσογειακής κουζίνας, στην πραγματικότητα κατάγεται από τις ξηρές περιοχές της Δυτικής και Κεντρικής Ασίας;

Κάπαρη (Capparis spinosa). Άνθος και μπουμπούκια.

Κάπαρη - Κάππαρη - Capparis spinosa

Η κάπαρη ή κάππαρη (Capparis spinosa ή Flinders rose) είναι θάμνος πολυετής και φυλλοβόλος, που έχει στρογγυλεμένα, σαρκώδη φύλλα και μεγάλα λευκά με ροζ-λευκά λουλούδια. Το φυτό είναι περισσότερο γνωστό για τα βρώσιμα μπουμπούκια των ανθέων (κάπαρη), που συχνά χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα, καθώς και του καρπού (καρπός κάππαρης), που και τα δύο καταναλώνονται συνήθως ως τουρσί. Άλλα είδη Capparis συλλέγονται επίσης μαζί με την C. spinosa για τα μπουμπούκια ή τους καρπούς τους. Τα άλλα τμήματα του φυτού της κάπαρης χρησιμοποιούνται για την παρασκευή φαρμάκων και καλλυντικών.

Η Capparis spinosa είναι παρούσα σε όλες σχεδόν τις χώρες στην περιοχή της Μεσογείου, και συμπεριλαμβάνεται στις ανθικές συνθέσεις των περισσότερων χωρών, αλλά είναι αβέβαιο, αν το φυτό είναι ενδημικό στην περιοχή αυτή. Αν και η χλωρίδα της περιοχής της Μεσογείου έχει σημαντικά ενδημικά στοιχεία, ο θάμνος της κάπαρης θα μπορούσε να έχει τις ρίζες του στις τροπικές περιοχές ή στις ξηρές περιοχές της Δυτικής και Κεντρικής Ασίας, και αργότερα να εγκλιματίστηκε στη λεκάνη της Μεσογείου. Η κάππαρη μπορεί σήμερα να βρεθεί άγρια σε όλη την Μεσόγειο, και συχνά καλλιεργούμενη (π.χ. στη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Αλγερία. Επιπλέον, το Ιράν, η Κύπρος και η Ελλάδα παράγουν σημαντικές ποσότητες).

Η κάπαρη και οι σχετικές με αυτήν λέξεις σε αρκετές ευρωπαϊκές γλώσσες μπορούν να αναχθούν στην κλασική λατινική capparis "caper". Η λατινική capparis, με τη σειρά της, έχει δανειστεί το όνομα από την ελληνική κάππαρις (kapparis), της οποίας η προέλευση (όπως και αυτή του φυτού) είναι άγνωστη, αλλά πιθανόν κατάγεται από την δυτική ή την κεντρική Ασία. Μια άλλη θεώρηση συνδέσει την κάππαρη με το όνομα του νησιού Κύπρος (Cyprus, Kypros), όπου φυτρώνουν άφθονα φυτά κάπαρης.

Ο θάμνος κάπαρη (Capparis spinosa) έχει ενταχθεί ως ένα ιδιαίτερο στοιχείο πολιτισμού σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Η οικονομική σπουδαιότητα του φυτού οδήγησε σε σημαντική αύξηση τόσο στην καλλιεργούμενη έκταση όσο και στα επίπεδα παραγωγής του από τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Οι κυριότερες περιοχές παραγωγής της κάππαρης είναι σε άγρια και τραχιά περιβάλλοντα, όπως αυτά που υπάρχουν στο Μαρόκο, στη νοτιοανατολική Ιβηρική Χερσόνησο, την Τουρκία και τα ιταλικά νησιά Pantelleria και Salina. Αυτό το είδος έχει αναπτύξει ειδικούς μηχανισμούς για να επιβιώνει στις μεσογειακές συνθήκες, και η εισαγωγή του σε ημιξερικά εδάφη μπορεί να βοηθήσει να αποφευχθεί η διατάραξη της ισορροπίας αυτών των ευαίσθητων οικοσυστημάτων.

Ξηρή θερμότητα και έντονη ηλιοφάνεια είναι το προτιμώμενο περιβάλλον για τα φυτά κάπαρης. Είναι παραγωγικά σε ζώνες που έχουν 350 χιλιοστά ετήσιας βροχόπτωσης (ως επί το πλείστον μήνες του χειμώνα και της άνοιξης) και επιβιώνουν εύκολα σε θερμοκρασίες που το καλοκαίρι φθάνουν πάνω από 40° C (105° F). Ωστόσο, αν και η κάππαρη είναι φυτό ευαίσθητο στο κρύο, έχει ανθεκτικότητα σε θερμοκρασίες παρόμοιες με την ελιά (-8° C, 18° F)

Τα φυτά που βρίσκονται ελεύθερα στη φύση, μεγαλώνουν ανάμεσα σε χαραμάδες και σχισμές των βράχων και σε πέτρινους τοίχους. Αναπτύσσονται καλά σε φτωχά από θρεπτικές ουσίες εδάφη, γρήγορα στραγγιζόμενα και χαλικώδη. Τα πλήρως αναπτυγμένα φυτά σχηματίζουν μεγάλο ριζικό σύστημα, που διεισδύει βαθιά μέσα στη γη. Η κάπαρη είναι ανθεκτική στο αλάτι και ανθίζει κατά μήκος των ακτών της θάλασσας και μέσα σε ζώνες που βρέχονται από κύματα.

Τα φυτά είναι μικροί θάμνοι και μπορούν να φθάσουν περίπου το ένα μέτρο ύψος, σε όρθια θέση. Ωστόσο, τα μη καλλιεργούμενα φυτά κάπαρης πιο συχνά γέρνουν μπροστά και κρέμονται, ενώ εξαπλώνονται καλύπτοντας ακατάστατα το έδαφος, καθώς αγωνίζονται πάνω στο χώμα και τις πέτρες. Η βλάστηση της κάππαρης καλύπτει σαν τέντα την επιφάνεια του εδάφους και αυτό βοηθά στη διατήρηση αποθέματος νερού στο εδάφους. Οι προεκτάσεις στη βάση των φύλλων μπορεί να μετασχηματιστούν σε αγκάθια. Τα λουλούδια γεννιούνται στα πρωτοετή κλαδιά.

Το θαμνώδες φυτό  σχηματίζει πολλές διακλαδώσεις με εναλλασσόμενα φύλλα, τα οποία είναι παχιά και λαμπερά και έχουν σχήμα στρογγυλό, ωοειδές. Τα λουλούδια είναι πλήρη, γλυκά αρωματικά, εντυπωσιακά, με τέσσερα σέπαλα, τέσσερα λευκά - λευκοροζέ πέταλα, πολύ μεγάλους βιολετί χρώματος στήμονες, και ένα στίγμα που συνήθως αναπτύσσεται πολύ πιο πάνω από τους στήμονες.

Η ομορφιά των λουλουδιών της κάππαρης είναι τόσο εύθραυστη και βραχύβια, όπως και των λουλουδιών της παπαρούνας, που είναι παροιμιώδης για το γρήγορη μαρασμό τους: τα ντελικάτα, άσπρο-κρεμ πέταλα και οι έντονα μωβ στήμονες παραμένουν μόνο λίγες ώρες. Επιπλέον, τα λουλούδια σπάνια γίνονται ορατά στους κήπους κάπαρης, καθώς τα μπουμπούκια της πρέπει να συλλέγονται πριν ανοίξουν. Παρ' όλα αυτά, τα λουλούδια των άγριων θάμνων κάπαρης είναι μια κοινή εικόνα σε όλες τις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα, φτάνοντας μέχρι τη Σαχάρα της Βόρειας Αφρικής και τις ξηρές περιοχές της Κεντρικής Ασίας, όπου το φυτό πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του.

Αλατισμένα ή τουρσί τα βλαστάρια και τα μπουμπούκια της κάπαρης χρησιμοποιούνται συχνά ως καρύκευμα ή γαρνιτούρα. Η κάπαρη είναι ένα κοινό συστατικό στη μεσογειακή κουζίνα, ιδιαίτερα της Κύπρου, της Ιταλίας και της Μάλτας. Ο ώριμος καρπός του θάμνου κάππαρη προετοιμάζεται με παρόμοιο τρόπο και διατίθενται στο εμπόριο ως καρπός κάπαρης. 

Η κάπαρη έχει μια έντονη πικάντικη γεύση και με την προσθήκη οξύτητας προσδίδει ένα περίεργο άρωμα και αλμυρότητα σε φαγητά, όπως σάλτσες για ζυμαρικά, πίτσα, ψάρια, κρέατα και σαλάτες. Η γεύση της κάπαρης μπορεί να περιγραφεί ως παρόμοια με εκείνη της μουστάρδας και του μαύρου πιπεριού. Στην πραγματικότητα, η έντονη γεύση της κάπαρης προέρχεται από το σιναπέλαιο (έλαιο μουστάρδας).

Τα μπουμπούκια πρέπει να συλλέγονται το πρωί, αμέσως πριν από την ανθοφορία. Τα μπουμπούκια, όταν είναι έτοιμα για συλλογή, έχουν ένα σκούρο πράσινο χρώμα σαν της ελιάς και περίπου το μέγεθος ενός φρέσκου σπυριού καλαμποκιού. Αφού συλλεχθούν, στη συνέχεια, γίνονται τουρσί είτε σε άλμη είτε σε διάλυμα αλατιού με ξύδι, και στραγγίζονται. Δεν γίνονται ποτέ αποξηραμένα. Λιγότερο συχνά, η κάπαρη συντηρείται συσκευασμένη με χοντρό αλάτι, που πρέπει να ξεπλυθεί πριν από τη χρήση. Η έντονη γεύση τους αναπτύσσεται καθώς απελευθερώνεται σιναπέλαιο (glucocapparin) από κάθε μπουμπούκι κάπαρης. Αυτή η ενζυματική αντίδραση οδηγεί επίσης στο σχηματισμό της ρουτίνης, που συχνά εμφανίζεται σαν κρυσταλλώδεις λευκές κηλίδες στην επιφάνεια κάθε μεμονωμένου μπουμπουκιού κάπαρης.

Η κάπαρη είναι ένα ξεχωριστό συστατικό στην ιταλική κουζίνα, κυρίως στη μαγειρική της Σικελίας και της νότιας Ιταλίας. Χρησιμοποιείται συνήθως σε σαλάτες, σαλάτες ζυμαρικών, πίτσες, πιάτα με βάση το κρέας και σάλτσες ζυμαρικών. Παραδείγματα χρήσης της στην ιταλική κουζίνα είναι το κοτόπουλο και η μακαρονάδα πουτανέσκα. Η κάπαρη είναι επίσης γνωστή σαν ένα από τα συστατικά της σως ταρτάρ. Σερβίρεται συχνά με κρύο καπνιστό σολομό ή συνοδεύει πιάτα σολομού (ειδικά τον lox με τυρί κρέμα). Η κάπαρη μερικές φορές υποκαθιστά τις ελιές σαν γαρνιτούρα στο μαρτίνι. Αν τα μπουμπούκια της κάπαρης δεν συλλεχθούν, τότε ανθίζουν και παράγουν τον καρπό της κάπαρης. Ο καρπός μπορεί να γίνει τουρσί και στη συνέχεια σερβίρεται ως ελληνικός μεζές. Τα φύλλα της κάπαρης, τα οποία είναι δύσκολο να βρεθούν έξω από την Ελλάδα, χρησιμοποιούνται κυρίως σε σαλάτες και πιάτα με ψάρι. Γίνονται τουρσί ή βραστά και διατηρούνται σε βάζα με άλμη - όπως και τα μπουμπούκια της κάππαρης. Τα αποξηραμένα καπαρόφυλλα χρησιμοποιούνται επίσης ως ένα υποκατάστατο της πυτίας (ένζυμο πήξης) στην κατασκευή υψηλής ποιότητας τυριού. 

Ο φλοιός της ρίζας της κάπαρης και τα φύλλα της μπορεί να έχουν κάποια αντικαρκινική δράση. Στην πραγματικότητα, τα προϊόντα υδρόλυσης του ινδολο-3-υλομεθυλο γλυκοζινολιτών έχουν αντικαρκινική δράση. Παρόλο που η κατανάλωση κάπαρης είναι χαμηλή σε σύγκριση με την πρόσληψη άλλων μεγάλων διαιτητικών πηγών γλυκοσινολιτών (άσπρο λάχανο, μπρόκολο και κουνουπίδι), μπορεί να συμβάλλει στην ημερήσια δόση των φυσικών αντικαρκινογόνων που μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Οι γλυκοζινολίτες είναι επίσης γνωστοί για τον έλεγχο σε προκληθείσα βρογχοκήλη (αντι-θυρεοειδική δραστικότητα). Επίσης, η ρουτίνη και η κερκετίνη μπορούν να συμβάλλουν στην πρόληψη του καρκίνου. Το σελήνιο, που υπάρχει στην κάπαρη σε υψηλές συγκεντρώσεις σε σύγκριση με άλλα φυτικά προϊόντα, έχει επίσης συσχετιστεί με την πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου.

Για την κάπαρη λέγεται ότι μειώνει το φούσκωμα και έχει αντι-ρευματικές ιδιότητες. Στην αγιουβέρδα ιατρική η κάπαρη (Κάππαρη = Capers=Himsra) καταγράφεται ως ηπατικό διεγερτικό και προστατευτικό, που βελτιώνει τη λειτουργία του ήπατος. Επίσης, έχει αναφερθεί η χρήση της για αρτηριοσκλήρωση, ως διουρητικό, απολυμαντικό νεφρών, ανθελμινθικό (για καταπολέμηση παρασιτικών σκουληκιών) και τονωτικό. Εγχύματα και αφεψήματα από φλοιό ρίζας κάπαρης έχουν παραδοσιακά χρησιμοποιηθεί για την υδρωπικία, αναιμία, αρθρίτιδα και ουρική αρθρίτιδα. Η κάππαρη περιέχει σημαντικές ποσότητες από την αντι-οξειδωτική βιοφλαβίνη (bioflavinoid) ρουτίνη. Εκχυλίσματα κάπαρης και πολτός έχουν χρησιμοποιηθεί σε καλλυντικά, αλλά έχει αναφερθεί δερματίτιδα εξ επαφής και ευαισθησία από τη χρήση τους.

Στην ελληνική λαϊκή ιατρική, ένα τσάι βοτάνων που γίνεται από ρίζα και νεαρούς βλαστούς κάπαρης θεωρείται ευεργετικό κατά των ρευματισμών. Ο Διοσκουρίδης (MM 2.204t) παρέχει επίσης οδηγίες για τη χρήση των νεαρών βλαστών, της ρίζας, των φύλλων και των σπόρων προς θεραπεία της δυσουρίας και της φλεγμονής.

Η κάππαρη χρησιμοποιήθηκε στην αρχαία Ελλάδα, για να διευκολύνει την εξαγωγή αερίων, όπως το ρέψιμο και ο αερισμός. Συναντάται σε αρχαιολογικά ευρήματα, με τη μορφή απανθρακωμένων σπόρων και σπάνια σαν μπουμπούκια ανθέων και καρπών από την αρχαϊκή εποχή και στην περίοδο της κλασικής αρχαιότητας. Ο Αθήναιος στους Δειπνοσοφιστές (εγκυκλοπαίδεια γαστρονομίας) δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην κάπαρη, όπως και ο Πλίνιος (NH XIX, XLVIII.163) και ο Θεόφραστος.

Πηγή:
http://en.wikipedia.org/wiki/Caper
http://www.uni-graz.at/~katzer/engl/Capp_spi.html

http://www.hort.purdue.edu/newcrop/cropfactsheets/caper.html

 

  LINK ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 

Νταβίντια - Περιστερόδεντρο - Davidia involucrata
Βιθάνια - Χειμερινό κεράσι - Withania somnifera
Ζαμπάλα - Lardizabala biternata
Λονγκάν - Dimocarpus longan
Φλογόδεντρο - Delonix regia
Μποχίνια - Δέντρο ορχιδέα - Bauhinia variegata
Ροζ Λαπάτσο - Handroanthus impetiginosus
Αφρικανικό ροδάκινο - Nauclea latifolia
Χρυσό βατόμουρο Ιμαλαΐων - Rubus ellipticus
Φλογοβόλος φοίνικας - Chambeyronia macrocarpa
Δέντρο οδοντόβουρτσα - Δέντρο μουστάρδα - Salvadora persica
Μοναστηριακό μπαμπού - Thyrsostachys siamensis
Νάρα - Πεπόνι της ερήμου - Acanthosicyos horridus
Ευφορβία πολυέλαιος - Euphorbia ingens
Καριτέ - Vitellaria paradoxa
Τεχοκότε - Μεξικάνικος κράταιγος - Crataegus mexicana
Το δέντρο του Δαμοκλή - Oroxylum indicum
Τάλιποτ - Corypha umbraculifera
Κεφαλώτους - Cephalotus follicularis
Νίπα - Nypa fruticans
Κουτί μαρμελάδας - Genipa americana
Φασόλι παγωτό - Inga edulis
Γκούλαρ - Ficus racemosa
Ντοβυαλίς η κάφρεια - Dovyalis caffra
Ερωδιός - Erodium cicutarium
Κάμου Κάμου - Myrciaria dubia
Πεμφίς - Pemphis acidula
Σιζάλ - Agave sisalana
Μολοχία - Γιούτα - Corchorus olitorius
Ζαχαρόμηλο - Annona squamosa
Σαποντίγια - Manilkara zapota
Λωτός σοκολάτα - Diospyros nigra
Αστερόμηλο - Chrysophyllum cainito
Ηδυχιών - Λευκός κρίνος τζίντζερ - Hedychium coronarium
Γιούζου - Citrus junos
Αφρικανική αγριομουσμουλιά - Uapaca kirkiana
Διπτέρυξ - Τόνκα - Dipteryx odorata
Μυρίκη η ερυθρά - Myrica rubra
Φερονία - Ξυλόμηλο - Limonia acidissima
Ακάι - Ασάι - Euterpe oleracea
Τιντόλα - Κολοκύθι κισσός- Coccinia grandis
Φαγώσιμο αγιόκλημα - Lonicera caerulea
Μπαλατά - Manilkara bidentata
Αφρικανικό μοσχοκάρυδο - Monodora myristica
Αλλανμπλάκια - Allanblackia
Κόλα - Cola nitida
Ευκάλυπτος ουράνιο τόξο - Eucalyptus deglupta
Μήλο του ελέφαντα - Dillenia indica
Αυστραλιανό Χριστουγεννιάτικο δένδρο - Nuytsia floribunda
Κερίνθη - Cerinthe major
Ακόνιτο - Aconitum napellus
Αγκάθι του Χριστού - Euphorbia milii
Αβυσσινιακή μπανανιά - Ensete ventricosum
Κοιλρευτερία - Χρυσή βροχή - Koelreuteria paniculata
Λούλο - Solanum quitoense
Mπραζίλ Νατ - Καρυδιά Βραζιλίας - Bertholletia excelsa
Κοκκόλοβος - Σταφύλι της θάλασσας - Coccoloba uvifera
Μπίγκνεϊ - Antidesma bunius
Κάσιους - Anacardium occidentale
Καρδιόκρινος - Cardiocrinum giganteum
Σπαρμάνια - Sparrmannia africana
Λίτσι - Litchi chinensis
Γωλθερία - Gaultheria mucronata
Χούντια - Hoodia gordonii
Ντομάτα των κανίβαλων - Solanum viride
Ασόκα - Saraca asoca
Aκι - Blighia sapida
Αφρικανική δαμασκηνιά - Dacryodes edulis
Σολάντρα - Solandra maxima
Σταπέλια - Stapelia gigantea
Δακτυλίτιδα - Digitalis purpurea
Μονστέρα - Monstera deliciosa
Λουλούδι σοκολάτας - Berlandiera lyrata
Σαντερσόνια - Sandersonia aurantiaca
Ιαπωνική Μανόλια - Magnolia kobus
Τσαμπάκα - Magnolia champaca
Ψυχώτρια - Χείλη της πόρνης - Psychotria elata
Κερβέρα - Δέντρο αυτοκτονίας - Cerbera odollam
Κονγιάκ - Amorphophallus konjac
Αλλουόντια - Alluaudia procera
Μπανανιά του Νερού - Typhonodorum lindleyanum
Σαλάκ - Salacca zalacca
Καρίσα - Δαμάσκηνο του Νατάλ - Carissa macrocarpa
Μουσέντα - Mussaenda erythrophylla
Δουράντα - Duranta erecta
Αριστοτέλια - Aristotelia chilensis
Μανούκα - Τσαγιόδεντρο Νέας Ζηλανδίας - Leptospermum scoparium
Κεράσι του Σουρινάμ - Eugenia uniflora
Αυστραλιανό Φίνγκερ Λάιμ - Citrus australasica
Ιερό λουλούδι των Ίνκας - Cantua buxifolia
Δάκρυα του Ιώβ - Coix Lacryma-jobi
Βελούδινο φασόλι - Mucuna pruriens
Συζύγιο - Μήλο της Ιάβας - Syzygium samarangense
Πάνδανος - Βιδωτό Πεύκο - Pandanus utilis
Μαρίμο - Aegagropila linnaei
Αγγούρι των Άνδεων - Cyclanthera pedata
Καουτσουκόδεντρο - Hevea brasiliensis
Ζαχαροκάλαμο - Saccharum officinarum
Φιστίκι των Ίνκας - Sacha inchi - Plukenetia volubilis
Καφέα - Καφεόδεντρο - Coffea arabica
Γλυκόριζα - Γλυκκύριζα - Glycyrrhiza glabra
Φλόμος - Verbascum Thapsus
Μεσημβριάνθεμο - Μπούζι - Mesembryanthemum crystallinum
Σαγιότ - Κολοκύθι του Ιωνά - Sechium edule
Ιβίσκος της Ερυθραίας - Σαβδαρίφη - Hibiscus sabdariffa
Μαύρο Γκότζι - Lycium ruthenicum Murray
Περέσκια - Ροδόκακτος - Pereskia grandiflora
Δούριο - Durio zibethinus
Αρτόκαρπος - Τζάκφρουτ - Artocarpus heterophyllus
Καζαμπανάνα - Sicana odorifera
Μυρτιά της Χιλής - Αραγιάν - Luma apiculata
Βραχυχίτων - Brachychiton populneus
Τετραπάναξ - Φυτό Ριζόχαρτο -Tetrapanax papyrifer
Αλπίνια - Τζίντζερ Κογχύλι - Alpinia zerumbet
Κληρόδενδρο - Clerodendrum trichotomum
Καρύδα της θάλασσας - Coco de Mer - Lodoicea maldivica
Λευκόδενδρο - Leucadendron argenteum
Σεφέρδια - Shepherdia argentea
Λεϋκεστέρια - Αγιόκλημα των Ιμαλαΐων - Leycesteria formosa
Χοβένια - Σταφιδόδεντρο - Hovenia dulcis
Μποροχό - Alibertia patinoi - Borojoa patinoi
Κλιτόρια - Clitoria ternatea
Μελίανθος - Melianthus major
Φυτολάκα - Όμπου - Phytolacca dioica
Λεονότις - Αυτί του λιονταριού - Leonotis leonurus
Μορίνγκα - Moringa oleifera
Παγκράτιο - Κρίνος της θάλασσας - Pancratium maritimum
Δορυανθές - Doryanthes
Καμφορόδεντρο - Καμφορά - Cinnamomum camphora
Αλδροβάντα - Aldrovanda vesiculosa
Μπουτόμους - Βούτομος - Butomus umbellatus
Δειλινό - Mirabilis jalapa
Δάχτυλα του νεκρού - Decaisnea
Μομορντίκα - Momordica charantia
Σαπουνόδενδρο - Sapindus
Ασερόλα - Acerola - Malpighia
Σκάλα της μαϊμούς - Καρδιά της θάλασσας - Entada gigas
Τσεριμόγια - Annona cherimola
Κάπαρη - Κάππαρη - Capparis spinosa
Λίθωψ - Lithops
Λυγαριά - Vitex agnus-castus
Κρινόδενδρο - Crinodendron hookerianum
Ράμφος του παπαγάλου - Lotus berthelotii
Υάκινθος του νερού - Eichhornia crassipes
Γκαγιάκο - Guaiacum officinale
Όχνα - Φυτό Μίκυ Μάους - Ochna serrulata
Μαστός της Αγελάδας - Solanum mammosum
Συνσέπαλο - Φρούτο θαύμα - Synsepalum dulcificum
Ακέμπια - Akebia quinata
Eμβόθριο - Embothrium coccineum
Καισαλπίνια - Caesalpinia pulcherrima
Βελβίτσχια - Welwitschia mirabilis
Σαγκουάρο - Saguaro - Carnegiea gigantea
Σχιζάνδρα - Schisandra chinensis
Μονάρντα - Τσάι περγαμόντο - Monarda
Ταμάρινδος - Τάμαριντ - Tamarindus indica
Νεομαρίκα - Ίρις που περπατάει - Neomarica
Κνιφόφια - Τρίτομα - Kniphofia
Ραβέντι Σικκίμ - Rheum nobile
Ρεζεντά - Reseda
Παυλώνια - Paulownia tomentosa
Μπελαμκάντα - Belamcanda chinensis
Μηκόνοψις - Μπλε παπαρούνα - Meconopsis
Κουρουπίτα - Couroupita guianensis
Ταμαρίλλο - Cyphomandra betacea
Γκότζι - Lycium barbarum
Βανίλια - Vanilla Planifolia
Στέβια - Stevia rebaudiana
Παχυπόδιο - Pachypodium
Φυσαλίς - Physalis
Κηροπηγή - Ceropegia
Σβαϊνσόνια - Μπιζέλι της Ερήμου - Swainsona formosa
Κληματίς - Κληματίδα - Clematis
Γρεβιλλέα - Grevillea
Στρογγυλόδον - Strongylodon macrobotrys
Σανσεβέρια - Sanseveria
Τροχέτια - Trochetia
Γιαρέτα - Yareta - Azorella compacta
Σπαθοδέα - Αφρικανικό Τουλιπόδενδρο - Spathodea campanulata
Μπρουγκμάνσια - Σάλπιγγες των αγγέλων - Brugmansia
Ανάττο - Bixa orellana
Κιγκέλια - Λουκανικόδεντρο - Kigelia pinnata
Ρετσινολαδιά - Ricinus communis
Στενόκαρπος - Stenocarpus sinuatus
Τάκκα - Λουλούδι Νυχτερίδα -Tacca
Τριχοσανθές - Trichosanthes cucumerina
Σέδο - Sedum
Υδνόρα - Hydnora africana
Ποντεδέρια - Pontederia
Αργκάν - Argania spinosa
Αστίλβη - Astilbe
Φεϊζόα - Feijoa sellowiana
Ακουιλέγια - Aquilegia
Κασσιόπη - Cassiope
Σαρκοκόκκα - Sarcococca
Υπομονή ή Κάκτος των Χριστουγέννων - Schlumbergera
Ερέμουρος - Eremurus
Απήγανος - Ruta graveolens
Πιττόσπορο - Αγγελική - Pittosporum
Ιλανγκ Ιλανγκ - Cananga odorata
Ρόδο της Ιεριχούς - Anastatica hierochuntica
Γκουνέρα - Gunnera
Νούφαρο - Nymphaea
Αριστολοχία - Aristolochia
Ημεροκαλλίς - Hemerocallis
Σγουρή φουντουκιά - Corylus avellana Contorta
Πυρσός Τζίντζερ - Etlingera elatior
Ιξός - Viscum album
Αρπαγόφυτο - Harpagophytum procumbens
Δίψακος-Νεράγκαθο - Dipsacus
Γυνέριο ή Κορταδερία - Gynerium argenteum - Cortaderia Selloanna
Εχινάτσια - Echinacea purpurea
Ερυθρίνη - Erythrina crista-galli
Πορτουλάκα - Portulaca
Λομπέλια - Lobelia
Παπαρούνα - Papaver Rhoeas
Νάρκισσος - Narcissus
Μιμόζα-Μη μου άπτου - Mimoza Pudica
Πυξάρι - Buxus sempervirens
Πυράκανθος - Pyracantha coccinea
Ορνιθόγαλο - Ornithogalum umbellatum
Κόσμος - Cosmos
Μούσκαρι - Muscari
Πάπυρος - Cyperus papyrus
Ζίννια - Zinnia
Αγιόκλημα-Αιγόκλημα - Lonicera
Πασσιφλόρα-Ρολογιά - Passiflora
Καλέντουλα - Calendula officinalis
Λούπινο - Lupinus
Κάννα - Canna
Αμαμηλίς - Hamamelis
Βελανιδιά-Δρυς - Quercus
Μπρουνσβίγκια - Brunsvigia
Δεντρώδης παιώνια - Paeonia suffruticosa
Ελιά - Olea europaea
Κενταύρια - Centaurea cyanus
Ρόδο της Ερήμου-Αντένιουμ - Adenium obesum
Πικροδάφνη - Nerium Oleander
Αβούτιλο - Abutilon
Μοσχομπίζελο - Lathyrus odoratus
Τσιντόνια - Chaenomeles japonica sreciosa
Φορσύθια - Forsythia
Αμαρυλλίς-Ιππίαστρον - Amaryllis-Hippeastrum
Ρούσκος - Ruscus aculeatus
Δάφνη - Laurus nobilis
Γκλοριόζα - Gloriosa
Μπαμπού - Bamboo
Γλαδιόλα - Gladiolus
Αγκινάρα - Cynara scolymus
Κλίβια - Clivia miniata
Ντιπλαντένια - Dipladenia sanderii
Χουρμαδιά - Phoenix dactylifera
Ροδακινιά - Prunus persica
Αμυγδαλιά - Prunus amygdalus
Ιτιά - Salix
Ροδιά - Punica granatum
Πρωτέα - Protea cynaroides
Κολχικό - Colchicum autumnale
Στρελίτζια - Strelitzia reginae
Καρντόν - Cardon - Pachycereus pringlei
Βόλφια - Wolffia arrhiza
Πούγια - Puya raimondii
Φούξια-Σκουλαρικιά - Fouchsia
Ασφόδελος - Asphodelus
Πρίμουλα - Primula
Δισέντρα - Dicentra
Εντελβάις - Leontopodium alpinum
Ελλέβορος - Helleborus Niger
Ζαντεδέσκια-Κάλλα - Zantedeschia
Φριτιλλάρια - Fritillaria imparialis
Αστερ - Aster
Ελικόνια - Heliconia
Ηλίανθος-Ηλιοτρόπιο - Helianthus annuus
Ορχιδέα-Μέλισσα - Ophrys apifera
Μιγκέ - Convallaria majalis
Πασχαλιά - Syringa vulgaris
Βιόλα - Viola
Έρωτας - Impantiens
Γάλανθος - Galanthus
Ποϊνσέττια - Poinsettia
Διωναία - Dionaea muscipula
Μπάνκσια - Banksia
Θαλάσσια Ανεμώνη
Αμορφόφαλος - Amorphophallus titanum
Ραφλέσια - Rafflesia amoldi

 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ...


 

Valentine.gr/The Greek Flowers Portal
....

Home | Information | Advertise | Contact Us | Greek Version | English Version