Valentine.gr/The Greek Flowers Portal
 

flaglogo-gr.bmp (910 bytes)  

Unitedkingdom_sm.gif (528 bytes)  

Welcome To The Greek Flowers Portal

Home   Info   Contact   E-shop

   

Θέλετε να ενημερώνεστε καλύτερα από το Valentine; Γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση παρακάτω και κάντε κλικ στο κουμπί:


 
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ...

 

  LINK ΤΟΥ ΜΗΝΑ

Valentine.gr  

Δεκέμβριος 2018

Γνωρίζετε ότι το φυτό Hoodia gordonii, έγινε παγκόσμια γνωστό και απειλείται από τους συλλέκτες, μετά από μια εκστρατεία μάρκετινγκ, που το διαφήμισε ως ένα κατασταλτικό της όρεξης για την απώλεια βάρους;

Χούντια (Hoodia gordonii).

Χούντια - Hoodia gordonii

Το φυτό Χούντια (Hoodia gordonii), επίσης γνωστό ως καπέλο του Βουσμάνου, είναι ένα ακανθώδες, άφυλλο παχύφυτο της οικογένειας Apocynaceae που θεωρείται ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες στη λαϊκή ιατρική. Αυτοφύεται στη Μποτσουάνα, τη Νότια Αφρική και τη Ναμίμπια. Το είδος έγινε παγκοσμίως γνωστό και απειλείται από τους συλλέκτες, μετά από μια εκστρατεία μάρκετινγκ, που ισχυρίστηκε ότι ήταν ένα κατασταλτικό της όρεξης, για την απώλεια βάρους. 

Αναπτύσσεται στη φύση σε μια πολύ μεγάλη περιοχή της ερήμου Καλαχάρι στη Νότιο Αφρική και τη Ναμίμπια. Βρίσκεται επίσης στις ερήμους της Μποτσουάνα και της Αγκόλα. Αναπτύσσεται σε περιοχές με βροχοπτώσεις το χειμώνα, στα βάθη της Καλαχάρι, στην άμμο, σε ξηρές πετρώδεις πλαγιές ή ισόπεδες τοποθεσίες, συχνά υπό την προστασία ξηρόφυτων θάμνων, αλλά έχει μεγάλη αντοχή σε όλες τις συνθήκες του φυσικού του περιβάλλοντος, όπου η θερμοκρασία φτάνει τους 50°C, αλλά μπορεί να επιβιώσει και σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες (-3 ° C). Αυτή η περιοχή φιλοξενεί ένα ευρύ φάσμα μοναδικών φυτικών ειδών.

Το φυτό Hoodia gordonii είναι ένα άφυλλο και αγκαθωτό χυμώδες φυτό, παρόμοιο μ' έναν κάκτο. Στα πρώτα στάδια παράγεται μόνο ένα στέλεχος, αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο το φυτό παράγει πράσινες συστάδες από κατακόρυφα, ευθυτενή στελέχη. Ένα ώριμο φυτό μπορεί να έχει έως και 50 μεμονωμένους κλάδους και να ζυγίζει έως και 30 κιλά. Το φυτό υπό ιδανικές συνθήκες μπορεί να φθάσουν σε ύψος το 1 μέτρο. Το Hoodia gordonii, κάτω από ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας, μπορεί να ζήσει για 25 χρόνια. Στην άγρια φύση δεν ζει περισσότερο από 15 χρόνια.

το στέλεχος είναι γκριζωπό πράσινο έως ανοικτό καφέ, αυστηρά κυλινδρικό, με διάμετρο από 6 μέχρι 13 εκατοστά. Τα εξογκώματα στην επιφάνειά του βοηθούν στο διασκορπισμό της ηλιακής ακτινοβολία, ελαχιστοποιώντας την ποσότητα θερμότητας που απορροφά. Τα εξογκώματα έχουν κορυφαία απόληξη ένα  οξύ αγκάθι 6-12 χιλιοστά μήκος.

Το λουλούδι στο σχήμα μοιάζει με πιατάκι, αποκλειστικά 5-λοβωτό με βαθούλωμα στο κέντρο, μεγέθους μέχρι 75 χιλιοστά, σε χρώμα από απαλό μοβ έως σκούρο καστανοκόκκινο, συνήθως με πιο σκούρες νευρώσεις (που μοιάζει αμυδρά με λουλούδι πετούνιας). Εμφανίζεται επάνω ή κοντά στην κορυφή του φυτού, η ταξιανθία έχει πολύ κοντό μίσχο και διαθέτει 1-4 λουλούδια. Τα λουλούδια μυρίζουν σαν σάπιο κρέας και επικονιάζονται κυρίως από μύγες.

Τα λουλούδια ανθίζουν συνήθως από Αύγουστο μέχρι Σεπτέμβριο. Το Hoodia χρειάζεται 5 χρόνια για να φτάσει σε πλήρη ώριμη και να εμφανιστούν τα λουλούδια του.

Οι καρποί είναι κάψουλες. Οι κάψουλες των σπόρων μοιάζουν με μικρά κέρατα αντιλόπης ή κατσίκας.

Οι σπόροι έχουν ανοιχτό καφέ χρώμα, είναι επίπεδοι και καλυμμένοι με ένα αφράτο χνούδι. Αυτό το χνούδι λειτουργεί ως αλεξίπτωτο όταν ανοίγει ο λοβός του σπόρου. Οι σπόροι θα δώσουν τα καινούρια φυτά, που θα εγκατασταθούν και θα βλαστήσουν σε κοντινή απόσταση από το μητρικό φυτό.

Το Hoodia gordonii είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό από τους αυτόχθονες πληθυσμούς της Νότιας Αφρικής που το έχουν χρησιμοποιήσει εδώ και αιώνες για να αποτρέψουν την πείνα κατά τη διάρκεια των μακρινών και δύσκολων ταξιδιών τους στη σκληρή και άγρια νότια Αφρική, όπου το χρησιμοποιούν επίσης για τη θεραπεία της δυσπεψίας και των μικρών λοιμώξεων.

Στην αρχή του αιώνα, οι ανθρωπολόγοι σημείωσαν ότι το hoodia καταναλώνεται από τους αφρικανούς βουσμάνους San. Οι San χρησιμοποιούν το hoodia για διάφορους ιατρικούς σκοπούς, αλλά συχνότερα το μασούν για να κατευνάζουν την πείνα και τη δίψα τους κατά τη διάρκεια μακρινών ταξιδιών κυνηγιού. Υπάρχουν είκοσι διαφορετικά είδη hoodia, αλλά μόνο το hoodia gordonii φαίνεται να έχει το δραστικό συστατικό p57, το οποίο παρέχει τα αποτελέσματα ενός κατασταλτικού της όρεξης.

Το γένος έγινε παγκόσμια γνωστό και απειλείται από τους συλλέκτες, μετά από μια εκστρατεία μάρκετινγκ, που το διαφήμισε ως ένα κατασταλτικό της όρεξης για την απώλεια βάρους.

Η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής απέκτησε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το p57 και έδωσε τα δικαιώματα σε φαρμακευτική εταιρεία, την Phytopharm. Αργότερα, διαπιστώθηκε ότι το hoodia δεν ήταν οικονομικά εφικτό για μαζική παραγωγή, ιδιαίτερα λόγω της αδυναμίας να αναπτυχθεί αποτελεσματικά οπουδήποτε, εκτός από την αφρικανική έρημο.

Σήμερα το Hoodia χρησιμοποιείται ως συστατικό σε χάπια διατροφής με σκοπό την απώλεια βάρους και είναι ιδιαίτερα επιθυμητό στις ανεπτυγμένες χώρες. Έχει ονομαστεί ως ένα από τα "φυτά θαύμα" του εικοστού πρώτου αιώνα. 


Πηγή:
https://en.wikipedia.org/wiki/Hoodia_gordonii
https://www.everydayhealth.com/healthy-living/
alternative-health/hoodia-dangers-how-dangerous-hoodia/
http://www.cactus-art.biz/schede/HOODIA/
Hoodia_gordonii/Hoodia_gordonii/Hoodia_gordonii.htm

 

  LINK ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 

Νταβίντια - Περιστερόδεντρο - Davidia involucrata
Βιθάνια - Χειμερινό κεράσι - Withania somnifera
Ζαμπάλα - Lardizabala biternata
Λονγκάν - Dimocarpus longan
Φλογόδεντρο - Delonix regia
Μποχίνια - Δέντρο ορχιδέα - Bauhinia variegata
Ροζ Λαπάτσο - Handroanthus impetiginosus
Αφρικανικό ροδάκινο - Nauclea latifolia
Χρυσό βατόμουρο Ιμαλαΐων - Rubus ellipticus
Φλογοβόλος φοίνικας - Chambeyronia macrocarpa
Δέντρο οδοντόβουρτσα - Δέντρο μουστάρδα - Salvadora persica
Μοναστηριακό μπαμπού - Thyrsostachys siamensis
Νάρα - Πεπόνι της ερήμου - Acanthosicyos horridus
Ευφορβία πολυέλαιος - Euphorbia ingens
Καριτέ - Vitellaria paradoxa
Τεχοκότε - Μεξικάνικος κράταιγος - Crataegus mexicana
Το δέντρο του Δαμοκλή - Oroxylum indicum
Τάλιποτ - Corypha umbraculifera
Κεφαλώτους - Cephalotus follicularis
Νίπα - Nypa fruticans
Κουτί μαρμελάδας - Genipa americana
Φασόλι παγωτό - Inga edulis
Γκούλαρ - Ficus racemosa
Ντοβυαλίς η κάφρεια - Dovyalis caffra
Ερωδιός - Erodium cicutarium
Κάμου Κάμου - Myrciaria dubia
Πεμφίς - Pemphis acidula
Σιζάλ - Agave sisalana
Μολοχία - Γιούτα - Corchorus olitorius
Ζαχαρόμηλο - Annona squamosa
Σαποντίγια - Manilkara zapota
Λωτός σοκολάτα - Diospyros nigra
Αστερόμηλο - Chrysophyllum cainito
Ηδυχιών - Λευκός κρίνος τζίντζερ - Hedychium coronarium
Γιούζου - Citrus junos
Αφρικανική αγριομουσμουλιά - Uapaca kirkiana
Διπτέρυξ - Τόνκα - Dipteryx odorata
Μυρίκη η ερυθρά - Myrica rubra
Φερονία - Ξυλόμηλο - Limonia acidissima
Ακάι - Ασάι - Euterpe oleracea
Τιντόλα - Κολοκύθι κισσός- Coccinia grandis
Φαγώσιμο αγιόκλημα - Lonicera caerulea
Μπαλατά - Manilkara bidentata
Αφρικανικό μοσχοκάρυδο - Monodora myristica
Αλλανμπλάκια - Allanblackia
Κόλα - Cola nitida
Ευκάλυπτος ουράνιο τόξο - Eucalyptus deglupta
Μήλο του ελέφαντα - Dillenia indica
Αυστραλιανό Χριστουγεννιάτικο δένδρο - Nuytsia floribunda
Κερίνθη - Cerinthe major
Ακόνιτο - Aconitum napellus
Αγκάθι του Χριστού - Euphorbia milii
Αβυσσινιακή μπανανιά - Ensete ventricosum
Κοιλρευτερία - Χρυσή βροχή - Koelreuteria paniculata
Λούλο - Solanum quitoense
Mπραζίλ Νατ - Καρυδιά Βραζιλίας - Bertholletia excelsa
Κοκκόλοβος - Σταφύλι της θάλασσας - Coccoloba uvifera
Μπίγκνεϊ - Antidesma bunius
Κάσιους - Anacardium occidentale
Καρδιόκρινος - Cardiocrinum giganteum
Σπαρμάνια - Sparrmannia africana
Λίτσι - Litchi chinensis
Γωλθερία - Gaultheria mucronata
Χούντια - Hoodia gordonii
Ντομάτα των κανίβαλων - Solanum viride
Ασόκα - Saraca asoca
Aκι - Blighia sapida
Αφρικανική δαμασκηνιά - Dacryodes edulis
Σολάντρα - Solandra maxima
Σταπέλια - Stapelia gigantea
Δακτυλίτιδα - Digitalis purpurea
Μονστέρα - Monstera deliciosa
Λουλούδι σοκολάτας - Berlandiera lyrata
Σαντερσόνια - Sandersonia aurantiaca
Ιαπωνική Μανόλια - Magnolia kobus
Τσαμπάκα - Magnolia champaca
Ψυχώτρια - Χείλη της πόρνης - Psychotria elata
Κερβέρα - Δέντρο αυτοκτονίας - Cerbera odollam
Κονγιάκ - Amorphophallus konjac
Αλλουόντια - Alluaudia procera
Μπανανιά του Νερού - Typhonodorum lindleyanum
Σαλάκ - Salacca zalacca
Καρίσα - Δαμάσκηνο του Νατάλ - Carissa macrocarpa
Μουσέντα - Mussaenda erythrophylla
Δουράντα - Duranta erecta
Αριστοτέλια - Aristotelia chilensis
Μανούκα - Τσαγιόδεντρο Νέας Ζηλανδίας - Leptospermum scoparium
Κεράσι του Σουρινάμ - Eugenia uniflora
Αυστραλιανό Φίνγκερ Λάιμ - Citrus australasica
Ιερό λουλούδι των Ίνκας - Cantua buxifolia
Δάκρυα του Ιώβ - Coix Lacryma-jobi
Βελούδινο φασόλι - Mucuna pruriens
Συζύγιο - Μήλο της Ιάβας - Syzygium samarangense
Πάνδανος - Βιδωτό Πεύκο - Pandanus utilis
Μαρίμο - Aegagropila linnaei
Αγγούρι των Άνδεων - Cyclanthera pedata
Καουτσουκόδεντρο - Hevea brasiliensis
Ζαχαροκάλαμο - Saccharum officinarum
Φιστίκι των Ίνκας - Sacha inchi - Plukenetia volubilis
Καφέα - Καφεόδεντρο - Coffea arabica
Γλυκόριζα - Γλυκκύριζα - Glycyrrhiza glabra
Φλόμος - Verbascum Thapsus
Μεσημβριάνθεμο - Μπούζι - Mesembryanthemum crystallinum
Σαγιότ - Κολοκύθι του Ιωνά - Sechium edule
Ιβίσκος της Ερυθραίας - Σαβδαρίφη - Hibiscus sabdariffa
Μαύρο Γκότζι - Lycium ruthenicum Murray
Περέσκια - Ροδόκακτος - Pereskia grandiflora
Δούριο - Durio zibethinus
Αρτόκαρπος - Τζάκφρουτ - Artocarpus heterophyllus
Καζαμπανάνα - Sicana odorifera
Μυρτιά της Χιλής - Αραγιάν - Luma apiculata
Βραχυχίτων - Brachychiton populneus
Τετραπάναξ - Φυτό Ριζόχαρτο -Tetrapanax papyrifer
Αλπίνια - Τζίντζερ Κογχύλι - Alpinia zerumbet
Κληρόδενδρο - Clerodendrum trichotomum
Καρύδα της θάλασσας - Coco de Mer - Lodoicea maldivica
Λευκόδενδρο - Leucadendron argenteum
Σεφέρδια - Shepherdia argentea
Λεϋκεστέρια - Αγιόκλημα των Ιμαλαΐων - Leycesteria formosa
Χοβένια - Σταφιδόδεντρο - Hovenia dulcis
Μποροχό - Alibertia patinoi - Borojoa patinoi
Κλιτόρια - Clitoria ternatea
Μελίανθος - Melianthus major
Φυτολάκα - Όμπου - Phytolacca dioica
Λεονότις - Αυτί του λιονταριού - Leonotis leonurus
Μορίνγκα - Moringa oleifera
Παγκράτιο - Κρίνος της θάλασσας - Pancratium maritimum
Δορυανθές - Doryanthes
Καμφορόδεντρο - Καμφορά - Cinnamomum camphora
Αλδροβάντα - Aldrovanda vesiculosa
Μπουτόμους - Βούτομος - Butomus umbellatus
Δειλινό - Mirabilis jalapa
Δάχτυλα του νεκρού - Decaisnea
Μομορντίκα - Momordica charantia
Σαπουνόδενδρο - Sapindus
Ασερόλα - Acerola - Malpighia
Σκάλα της μαϊμούς - Καρδιά της θάλασσας - Entada gigas
Τσεριμόγια - Annona cherimola
Κάπαρη - Κάππαρη - Capparis spinosa
Λίθωψ - Lithops
Λυγαριά - Vitex agnus-castus
Κρινόδενδρο - Crinodendron hookerianum
Ράμφος του παπαγάλου - Lotus berthelotii
Υάκινθος του νερού - Eichhornia crassipes
Γκαγιάκο - Guaiacum officinale
Όχνα - Φυτό Μίκυ Μάους - Ochna serrulata
Μαστός της Αγελάδας - Solanum mammosum
Συνσέπαλο - Φρούτο θαύμα - Synsepalum dulcificum
Ακέμπια - Akebia quinata
Eμβόθριο - Embothrium coccineum
Καισαλπίνια - Caesalpinia pulcherrima
Βελβίτσχια - Welwitschia mirabilis
Σαγκουάρο - Saguaro - Carnegiea gigantea
Σχιζάνδρα - Schisandra chinensis
Μονάρντα - Τσάι περγαμόντο - Monarda
Ταμάρινδος - Τάμαριντ - Tamarindus indica
Νεομαρίκα - Ίρις που περπατάει - Neomarica
Κνιφόφια - Τρίτομα - Kniphofia
Ραβέντι Σικκίμ - Rheum nobile
Ρεζεντά - Reseda
Παυλώνια - Paulownia tomentosa
Μπελαμκάντα - Belamcanda chinensis
Μηκόνοψις - Μπλε παπαρούνα - Meconopsis
Κουρουπίτα - Couroupita guianensis
Ταμαρίλλο - Cyphomandra betacea
Γκότζι - Lycium barbarum
Βανίλια - Vanilla Planifolia
Στέβια - Stevia rebaudiana
Παχυπόδιο - Pachypodium
Φυσαλίς - Physalis
Κηροπηγή - Ceropegia
Σβαϊνσόνια - Μπιζέλι της Ερήμου - Swainsona formosa
Κληματίς - Κληματίδα - Clematis
Γρεβιλλέα - Grevillea
Στρογγυλόδον - Strongylodon macrobotrys
Σανσεβέρια - Sanseveria
Τροχέτια - Trochetia
Γιαρέτα - Yareta - Azorella compacta
Σπαθοδέα - Αφρικανικό Τουλιπόδενδρο - Spathodea campanulata
Μπρουγκμάνσια - Σάλπιγγες των αγγέλων - Brugmansia
Ανάττο - Bixa orellana
Κιγκέλια - Λουκανικόδεντρο - Kigelia pinnata
Ρετσινολαδιά - Ricinus communis
Στενόκαρπος - Stenocarpus sinuatus
Τάκκα - Λουλούδι Νυχτερίδα -Tacca
Τριχοσανθές - Trichosanthes cucumerina
Σέδο - Sedum
Υδνόρα - Hydnora africana
Ποντεδέρια - Pontederia
Αργκάν - Argania spinosa
Αστίλβη - Astilbe
Φεϊζόα - Feijoa sellowiana
Ακουιλέγια - Aquilegia
Κασσιόπη - Cassiope
Σαρκοκόκκα - Sarcococca
Υπομονή ή Κάκτος των Χριστουγέννων - Schlumbergera
Ερέμουρος - Eremurus
Απήγανος - Ruta graveolens
Πιττόσπορο - Αγγελική - Pittosporum
Ιλανγκ Ιλανγκ - Cananga odorata
Ρόδο της Ιεριχούς - Anastatica hierochuntica
Γκουνέρα - Gunnera
Νούφαρο - Nymphaea
Αριστολοχία - Aristolochia
Ημεροκαλλίς - Hemerocallis
Σγουρή φουντουκιά - Corylus avellana Contorta
Πυρσός Τζίντζερ - Etlingera elatior
Ιξός - Viscum album
Αρπαγόφυτο - Harpagophytum procumbens
Δίψακος-Νεράγκαθο - Dipsacus
Γυνέριο ή Κορταδερία - Gynerium argenteum - Cortaderia Selloanna
Εχινάτσια - Echinacea purpurea
Ερυθρίνη - Erythrina crista-galli
Πορτουλάκα - Portulaca
Λομπέλια - Lobelia
Παπαρούνα - Papaver Rhoeas
Νάρκισσος - Narcissus
Μιμόζα-Μη μου άπτου - Mimoza Pudica
Πυξάρι - Buxus sempervirens
Πυράκανθος - Pyracantha coccinea
Ορνιθόγαλο - Ornithogalum umbellatum
Κόσμος - Cosmos
Μούσκαρι - Muscari
Πάπυρος - Cyperus papyrus
Ζίννια - Zinnia
Αγιόκλημα-Αιγόκλημα - Lonicera
Πασσιφλόρα-Ρολογιά - Passiflora
Καλέντουλα - Calendula officinalis
Λούπινο - Lupinus
Κάννα - Canna
Αμαμηλίς - Hamamelis
Βελανιδιά-Δρυς - Quercus
Μπρουνσβίγκια - Brunsvigia
Δεντρώδης παιώνια - Paeonia suffruticosa
Ελιά - Olea europaea
Κενταύρια - Centaurea cyanus
Ρόδο της Ερήμου-Αντένιουμ - Adenium obesum
Πικροδάφνη - Nerium Oleander
Αβούτιλο - Abutilon
Μοσχομπίζελο - Lathyrus odoratus
Τσιντόνια - Chaenomeles japonica sreciosa
Φορσύθια - Forsythia
Αμαρυλλίς-Ιππίαστρον - Amaryllis-Hippeastrum
Ρούσκος - Ruscus aculeatus
Δάφνη - Laurus nobilis
Γκλοριόζα - Gloriosa
Μπαμπού - Bamboo
Γλαδιόλα - Gladiolus
Αγκινάρα - Cynara scolymus
Κλίβια - Clivia miniata
Ντιπλαντένια - Dipladenia sanderii
Χουρμαδιά - Phoenix dactylifera
Ροδακινιά - Prunus persica
Αμυγδαλιά - Prunus amygdalus
Ιτιά - Salix
Ροδιά - Punica granatum
Πρωτέα - Protea cynaroides
Κολχικό - Colchicum autumnale
Στρελίτζια - Strelitzia reginae
Καρντόν - Cardon - Pachycereus pringlei
Βόλφια - Wolffia arrhiza
Πούγια - Puya raimondii
Φούξια-Σκουλαρικιά - Fouchsia
Ασφόδελος - Asphodelus
Πρίμουλα - Primula
Δισέντρα - Dicentra
Εντελβάις - Leontopodium alpinum
Ελλέβορος - Helleborus Niger
Ζαντεδέσκια-Κάλλα - Zantedeschia
Φριτιλλάρια - Fritillaria imparialis
Αστερ - Aster
Ελικόνια - Heliconia
Ηλίανθος-Ηλιοτρόπιο - Helianthus annuus
Ορχιδέα-Μέλισσα - Ophrys apifera
Μιγκέ - Convallaria majalis
Πασχαλιά - Syringa vulgaris
Βιόλα - Viola
Έρωτας - Impantiens
Γάλανθος - Galanthus
Ποϊνσέττια - Poinsettia
Διωναία - Dionaea muscipula
Μπάνκσια - Banksia
Θαλάσσια Ανεμώνη
Αμορφόφαλος - Amorphophallus titanum
Ραφλέσια - Rafflesia amoldi

 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ...


 

Valentine.gr/The Greek Flowers Portal
....

Home | Information | Advertise | Contact Us | Greek Version | English Version

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Hoodia_gordonii
https://www.everydayhealth.com/healthy-living/alternative-health/hoodia-dangers-how-dangerous-hoodia/
http://www.cactus-art.biz/schede/HOODIA/Hoodia_gordonii/Hoodia_gordonii/Hoodia_gordonii.htm



Χούντια του Γκόρντον


Το φυτό Χούντια (Hoodia gordonii), επίσης γνωστό ως καπέλο του Βουσμάνου, είναι ένα ακανθώδες, άφυλλο παχύφυτο της οικογένειας Apocynaceae που θεωρείται ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες στη λαϊκή ιατρική. Αυτοφύεται στη Μποτσουάνα, τη Νότια Αφρική και τη Ναμίμπια. Το είδος έγινε παγκοσμίως γνωστό και απειλείται από τους συλλέκτες, μετά από μια εκστρατεία μάρκετινγκ, που ισχυρίστηκε ότι ήταν ένα κατασταλτικό της όρεξης, για την απώλεια βάρους. 

Αναπτύσσεται στη φύση σε μια πολύ μεγάλη περιοχή της ερήμου Καλαχάρι στη Νότιο Αφρική και τη Ναμίμπια. Βρίσκεται επίσης στις ερήμους της Μποτσουάνα και της Αγκόλα. Αναπτύσσεται σε περιοχές με βροχοπτώσεις το χειμώνα, στα βάθη της Καλαχάρι, στην άμμο, σε ξηρές πετρώδεις πλαγιές ή ισόπεδες τοποθεσίες, συχνά υπό την προστασία ξηρόφυτων θάμνων, αλλά έχει μεγάλη αντοχή σε όλες τις συνθήκες του φυσικού του περιβάλλοντος, όπου η θερμοκρασία φτάνει τους 50°C, αλλά μπορεί να επιβιώσει και σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες (-3 ° C). Αυτή η περιοχή φιλοξενεί ένα ευρύ φάσμα μοναδικών φυτικών ειδών.

Το φυτό Hoodia gordonii είναι ένα άφυλλο και αγκαθωτό χυμώδες φυτό, παρόμοιο μ' έναν κάκτο. Στα πρώτα στάδια παράγεται μόνο ένα στέλεχος, αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο το φυτό παράγει πράσινες συστάδες από κατακόρυφα, ευθυτενή στελέχη. Ένα ώριμο φυτό μπορεί να έχει έως και 50 μεμονωμένους κλάδους και να ζυγίζει έως και 30 κιλά. Το φυτό υπό ιδανικές συνθήκες μπορεί να φθάσουν σε ύψος το 1 μέτρο. Το Hoodia gordonii, κάτω από ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας, μπορεί να ζήσει για 25 χρόνια. Στην άγρια φύση δεν ζει περισσότερο από 15 χρόνια.

το στέλεχος είναι γκριζωπό πράσινο έως ανοικτό καφέ, αυστηρά κυλινδρικό, με διάμετρο από 6 μέχρι 13 εκατοστά. Τα εξογκώματα στην επιφάνειά του βοηθούν στο διασκορπισμό της ηλιακής ακτινοβολία, ελαχιστοποιώντας την ποσότητα θερμότητας που απορροφά. Τα εξογκώματα έχουν κορυφαία απόληξη ένα  οξύ αγκάθι 6-12 χιλιοστά μήκος.

Το λουλούδι στο σχήμα μοιάζει με πιατάκι, αποκλειστικά 5-λοβωτό με βαθούλωμα στο κέντρο, μεγέθους μέχρι 75 χιλιοστά, σε χρώμα από απαλό μοβ έως σκούρο καστανοκόκκινο, συνήθως με πιο σκούρες νευρώσεις (που μοιάζει αμυδρά με λουλούδι πετούνιας). Εμφανίζεται επάνω ή κοντά στην κορυφή του φυτού, η ταξιανθία έχει πολύ κοντό μίσχο και διαθέτει 1-4 λουλούδια. Τα λουλούδια μυρίζουν σαν σάπιο κρέας και επικονιάζονται κυρίως από μύγες.

Τα λουλούδια ανθίζουν συνήθως από Αύγουστο μέχρι Σεπτέμβριο. Το Hoodia χρειάζεται 5 χρόνια για να φτάσει σε πλήρη ώριμη και να εμφανιστούν τα λουλούδια του.

Οι καρποί είναι κάψουλες. Οι κάψουλες των σπόρων μοιάζουν με μικρά κέρατα αντιλόπης ή κατσίκας.

Οι σπόροι έχουν ανοιχτό καφέ χρώμα, είναι επίπεδοι και καλυμμένοι με ένα αφράτο χνούδι. Αυτό το χνούδι λειτουργεί ως αλεξίπτωτο όταν ανοίγει ο λοβός του σπόρου. Οι σπόροι θα δώσουν τα καινούρια φυτά, που θα εγκατασταθούν και θα βλαστήσουν σε κοντινή απόσταση από το μητρικό φυτό.

Το Hoodia gordonii είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό από τους αυτόχθονες πληθυσμούς της Νότιας Αφρικής που το έχουν χρησιμοποιήσει εδώ και αιώνες για να αποτρέψουν την πείνα κατά τη διάρκεια των μακρινών και δύσκολων ταξιδιών τους στη σκληρή και άγρια νότια Αφρική, όπου το χρησιμοποιούν επίσης για τη θεραπεία της δυσπεψίας και των μικρών λοιμώξεων.

Στην αρχή του αιώνα, οι ανθρωπολόγοι σημείωσαν ότι το hoodia καταναλώνεται από τους αφρικανούς βουσμάνους San. Οι San χρησιμοποιούν το hoodia για διάφορους ιατρικούς σκοπούς, αλλά συχνότερα το μασούν για να κατευνάζουν την πείνα και τη δίψα τους κατά τη διάρκεια μακρινών ταξιδιών κυνηγιού. Υπάρχουν είκοσι διαφορετικά είδη hoodia, αλλά μόνο το hoodia gordonii φαίνεται να έχει το δραστικό συστατικό p57, το οποίο παρέχει τα αποτελέσματα ενός κατασταλτικού της όρεξης. 

Το γένος έγινε παγκόσμια γνωστό και απειλείται από τους συλλέκτες, μετά από μια εκστρατεία μάρκετινγκ, που το διαφήμισε ως ένα κατασταλτικό της όρεξης για την απώλεια βάρους.

Η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής απέκτησε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το p57 και έδωσε τα δικαιώματα σε φαρμακευτική εταιρεία, την Phytopharm. Αργότερα, διαπιστώθηκε ότι το hoodia δεν ήταν οικονομικά εφικτό για μαζική παραγωγή, ιδιαίτερα λόγω της αδυναμίας να αναπτυχθεί αποτελεσματικά οπουδήποτε, εκτός από την αφρικανική έρημο.

Σήμερα το Hoodia χρησιμοποιείται ως συστατικό σε χάπια διατροφής με σκοπό την απώλεια βάρους και είναι ιδιαίτερα επιθυμητό στις ανεπτυγμένες χώρες. Έχει ονομαστεί ως ένα από τα "φυτά θαύμα" του εικοστού πρώτου αιώνα. 

 

 

Hoodia gordonii, also known as Bushman's hat, is a leafless spiny succulent plant of Apocynaceae family supposed to have therapeutic properties in folk medicine. It grows naturally in Botswana, South Africa and Namibia. The species became internationally known and threatened by collectors, after a marketing campaign falsely claimed that it was an appetite suppressant for weight loss.

It grows naturally in a very wide area of the Kalahari desert in South Africa and Namibia. It is also found in the deserts of Botswana and Angola. Grows in winter-rainfall regions in deep Kalahari sands, on dry stony slopes or flats often under the protection of xerophytic bushes but it has a wide tolerance of growing habitats. In places where the temperature soars past 50°C , but it can survive in relatively low temperatures (-3°C). This area is home to a wide range of unique plant species.

Hoodia gordonii is a leafless fat-stemmed and spiny succulent plant similar to a cactus. In the early stages only one stem is produced but at a later stage the plant produces clusters of green upright stem. Mature plants can have as many as 50 individual branches and weigh as much as 30 kg. Plants under ideal conditions can attain a height of 1 m. Hoodia gordonii can under ideal conditions live for 25 years in cultivation. In the wild they probably don't live much longer than 15 years.

Stem is greysh-green to pale brown, stricltly cylindrical, 2,5-5 in diameter. The knobbly surface helps to scatter the sun's radiation, minimising the amount of heat they absorb. Tubercles rotruding, blunt, arranged in 11-17 rbs. Apically with an acute spine 6-12 mm long.

Flower σι σaucer-shaped, strictly 5-lobed with a central depression, large up to 75 mm, pale straw, pale purple to dark maroon colored and usually with darker venation (vaguely resembleing a petunia flower) borne on or near the terminal apex (top part of the plant), inflorescence very shortly pedunculate, with group of 1-4 flowers. The flowers smell like rotten meat and are pollinated mainly by flies.

Flowers are normally borne in August or September. Hoodia takes duration of 5 years to be completely mature, till its flowers appear.

Fruits are capsules. The seed capsules resemble small antelope or goat horns.

The seeds are light brown in colour, are flat and have a pappus of fluffy hair attached to their one end. This pappus acts as a parachute when the seed pod splits open. The seeds are blown some distance from the parent plant where they will establish themselves.

Hoodia gordonii has long been known by the indigenous populations of Southern Africa that have been using it for centuries to stave off hunger during their long and arduous hunting trips in the harsh South African wild and also for treating indigestion and small infections. 

  It wasn’t until the turn of the century that anthropologists noted hoodia being eaten by the San, or African bushmen. The San use hoodia for a variety of medicinal purposes, but most often, they chew it to avoid getting hungry and thirsty during extended hunting trips. There are twenty different species of hoodia, but only hoodia gordonii appears to have the active ingredient p57, which provides the effects of an appetite suppressant. 

The genus became internationally known and threatened by collectors, after a marketing campaign falsely claimed that it was an appetite suppressant for weight loss.

The South African government gained a patent for p57 and licensed it to a pharmaceutical company, Phytopharm. Later, it was determined that hoodia was not economically feasible for mass production, particularly due to the inability to effectively grow it anywhere except the African desert.

Nowadays Hoodia is used as a component in diet pills that leads to the purpose of weight loss and is remarkably wanted in developed countries. 

 

 

 

 

Οι ντόπιοι βουσμάνοι κάτοικοι Σαν της ερήμου Ναμίμπια αποκαλούν αυτό το φυτό iihoba.

Hoodia gordonii
 

 

The indigenous San people (Bushmen) of the Namib desert call this plant iihoba. 


?hoba


Ιδιότητες
Το γένος έγινε παγκοσμίως γνωστό και απειλείται από τους συλλέκτες, μετά από μια εκστρατεία μάρκετινγκ, που το διαφήμισε ως ένα κατασταλτικό της όρεξης για την απώλεια βάρους. Οι ασχολούμενοι με τη λαϊκή ιατρική της Νότιας Αφρικής πίστευαν ότι το φυτό είναι κατασταλτικό της πείνας και ότι διαθέτει κι άλλες φαρμακευτικές ιδιότητες, όπως τη θεραπεία της δυσπεψίας και των μικρών λοιμώξεων.

Properties
The genus became internationally known and threatened by collectors, after a marketing campaign falsely claimed that it was an appetite suppressant for weight loss. Folk medicine practitioners indigenous to Southern Africa believed the plant to be an appetite suppressant and to have other medicinal properties, such as treating indigestion and small infections. 





https://www.everydayhealth.com/healthy-living/alternative-health/hoodia-dangers-how-dangerous-hoodia/



Τι είναι το Hoodia Gordonii;
Το Hoodia είναι ένα μονόκλαδο παχύφυτο, κάπως σαν κάκτος, που καλλιεργείται σε περιοχές της νότιας Αφρικής, στην έρημο. Στην αρχή του αιώνα, οι ανθρωπολόγοι σημείωσαν ότι το hoodia καταναλώνεται από τους San, ή τους αφρικανούς bushmen. Οι San χρησιμοποιούν το hoodia για διάφορους ιατρικούς σκοπούς, αλλά συχνότερα το μασούν για να κατευνάζουν την πείνα και τη δίψα τους κατά τη διάρκεια μακρινών ταξιδιών κυνηγιού. Υπάρχουν είκοσι διαφορετικά είδη hoodia, αλλά μόνο το hoodia gordonii φαίνεται να έχει το δραστικό συστατικό p57, το οποίο παρέχει τα αποτελέσματα ενός κατασταλτικού της όρεξης. Η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής απέκτησε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το p57 και έδωσε τα δικαιώματα σε φαρμακευτική εταιρεία, την Phytopharm. Αργότερα, διαπιστώθηκε ότι το hoodia δεν ήταν οικονομικά εφικτό για μαζική παραγωγή, ιδιαίτερα λόγω της αδυναμίας να αναπτυχθεί αποτελεσματικά οπουδήποτε, εκτός από την αφρικανική έρημο.

What is Hoodia Gordonii? 
Hoodia is a stem succulent, somewhat like a cactus, grown in South African desert regions. It wasn’t until the turn of the century that anthropologists noted hoodia being eaten by the San, or African bushmen. The San use hoodia for a variety of medicinal purposes, but most often, they chew it to avoid getting hungry and thirsty during extended hunting trips. There are twenty different species of hoodia, but only hoodia gordonii appears to have the active ingredient p57, which provides the effects of an appetite suppressant. The South African government gained a patent for p57 and licensed it to a pharmaceutical company, Phytopharm. Later, it was determined that hoodia was not economically feasible for mass production, particularly due to the inability to effectively grow it anywhere except the African desert.






Οι περιπτωσιολογικές μελέτες
Το 2004, υπήρξαν κάποιες πειραματικές μελέτες που εξέτασαν τη χρήση του hoodia για την απώλεια βάρους και επίσης σημείωσαν πιθανές αρνητικές πλευρές. Ο Δρ David McLean του Brown University διενήργησε μία από αυτές τις μελέτες. Σημείωσε ότι η χρήση hoodia φαίνεται να έχει επίδραση στο μέρος του εγκεφάλου που ελέγχει την όρεξη.

Case Studies
In 2004, there were several case studies that examined the use of hoodia for weight loss and also noted possible negative side affects. Dr. David McLean of Brown University conducted one of the studies. He noted that hoodia use seems to have an effect on the part of the brain that controls appetite.






Ωστόσο, πειραματίστηκε μόνο σε ζώα και σημείωσε ότι τα αποτελέσματα στους ανθρώπους μπορεί να είναι διαφορετικά λόγω διαφορετικού μεταβολισμού. Δύο μικρές μελέτες σε ανθρώπους, μία με επτά συμμετέχοντες και μία με δεκαοκτώ, φαινόταν να αποδεικνύουν ότι οι εθελοντές που έλαβαν συμπληρώματα hoodia μείωσαν δραματικά τη θερμιδική τους πρόσληψη κατά το ήμισυ. Οι εθελοντές δεν κατέδειξαν αρνητικές παρενέργειες. Εκτός από αυτές τις ελάχιστες μελέτες, δεν υπάρχουν άλλες ιατρικές δοκιμές στις Η.Π.Α. που να τεκμηριώνουν τη χρήση του Hoodia. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τους αφρικανούς bushmen, αυτοί χρησιμοποιούν το hoodia για αιώνες, για να αποτρέψουν τον πόνο της πείνας, χωρίς εμφανείς αρνητικές επιπτώσεις. Σίγουρα δεν αποτελεί ιατρική μελέτη, αλλά θα μπορούσε να θεωρηθεί μια ανεπίσημη ανθρωπολογική μελέτη.

However, he only experimented on animals and noted that human results may be different due to different metabolisms. Two small human studies, one with seven participants and one with eighteen, appeared to demonstrate that the volunteers taking hoodia supplements dramatically decreased their caloric intake by as much as half. The volunteers demonstrated no negative side effects in either study. Other than these minimal studies, there is little U.S. documentation of hoodia medical trials. Considering the African bushmen, they have using hoodia for centuries to prevent hunger pangs without obvious negative side affects. Definitely not a medical case study, it could be considered an informal anthropological case study.







Αρνητικές παρενέργειες
Η μόνη πραγματική τεκμηριωμένη αρνητική παρενέργεια του hoodia είναι η καταστολή του αισθήματος δίψας που συμβαίνει μαζί με την καταστολή της όρεξης. Ο κίνδυνος από την καταστολή της δίψας είναι η αφυδάτωση, η οποία μπορεί εύκολα να αποφευχθεί με την κατανάλωση 2 λίτρων νερού την ημέρα. Άλλοι καταστολείς της όρεξης σημειώνουν συχνά αυξημένο καρδιακό παλμό και υψηλότερη αρτηριακή πίεση. Ωστόσο, το hoodia δεν φαίνεται να προκαλεί αυτά τα προβλήματα στον μέσο χρήστη. Το Αμερικανικό Βοτανικό Συμβούλιο, ένας μη κερδοσκοπικός ερευνητικός οργανισμός, σημειώνει ότι δεν έχει λάβει αρνητικές εκθέσεις από τους καταναλωτές σχετικά με το hoodia. Οι γιατροί εκφράζουν την ανησυχία τους για τις άγνωστες πιθανές επιδράσεις του hoodia σε ένα άτομο που παίρνει συνταγογραφούμενα φάρμακα, έχει σοβαρή ασθένεια, εγκυμονεί ή θηλάζει. Συνιστάται να μην χρησιμοποιούν ούτε και τα παιδιά το hoodia.


Negative Side Effects
The only actual documented negative side effect of hoodia is thirst suppression that occurs along with the appetite suppression. The danger of thirst suppression is dehydration which is easily remedied by drinking 64 ounces of water each day. Other appetite suppressants often note increased heart rate and higher blood pressure. However, hoodia does not seem to cause these problems in the average user. The American Botanical Council, a non-profit research organization, notes that they have not received any negative reports from consumers concerning hoodia. Medical doctors express concern for the unknown possible effects of hoodia on a person who takes prescription medication, has a serious illness or is pregnant or nursing. It is recommended that children not use hoodia, as well.







https://worldofsucculents.com/hoodia-gordonii/




οι San Bushmen στην έρημο χρησιμοποιούν αυτό το φυτό για αιώνες, για να ελέγχουν την πείνα και τη δίψα τους στη διάρκεια μακρινών ταξιδιών ή μετακινήσεων. Άλλες παραδοσιακές φαρμακευτικές χρήσεις του Hoodia είναι για κράμπες, δυσπεψία, αιμορροΐδες και βελτίωση του επιπέδου ενέργειας.


Uses
For centuries, San Bushmen in the desert have used this plant for fighting off hunger and thirst during long hunts. Other traditional medicinal uses of Hoodia is for cramps, indigestion, hemorrhoids, and improved energy levels.






http://www.cactus-art.biz/schede/HOODIA/Hoodia_gordonii/Hoodia_gordonii/Hoodia_gordonii.htm



Οικογένεια:
Asclepiadaceae (Apocynaceae) (οικογένεια Milkweeds)

Αποδεκτή Επιστημονική ονομασία:
Hoodia gordonii (Masson) sweet ex Decaisne
Στο: PSRV 8:665, 1884


Family:
Asclepiadaceae (Apocynaceae) (Milkweeds family)

Accepted Scientific name: 
Hoodia gordonii (Masson) sweet ex Decaisne
In: PSRV 8:665, 1884





Προέλευση:
Αναπτύσσεται στη φύση σε μια πολύ μεγάλη περιοχή της ερήμου Καλαχάρι στη Νότιο Αφρική και τη Ναμίμπια. Βρίσκεται επίσης στις ερήμους της Μποτσουάνα και της Αγκόλα.

Origin: 
It grows naturally in a very wide area of the Kalahari desert in South Africa and Namibia. It is also found in the deserts of Botswana and Angola. 





 Βιότοπος:
Αναπτύσσεται σε περιοχές με βροχοπτώσεις το χειμώνα, στα βάθυ της Καλαχάρι, στην άμμο, σε ξηρές πετρώδεις πλαγιές ή ισόπεδες τοποθεσίες, συχνά υπό την προστασία ξηρόφυτων θάμνων, αλλά έχει μεγάλη αντοχή σε όλες τις συνθήκες του φυσικού του περιβάλλοντος, όπου η θερμοκρασία φτάνει τους 50°C, αλλά μπορεί να επιβιώσει και σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες (-3 ° C). Αυτή η περιοχή φιλοξενεί ένα ευρύ φάσμα μοναδικών φυτικών ειδών.

Habitat: 
Grows in winter-rainfall regions in deep Kalahari sands, on dry stony slopes or flats often under the protection of xerophytic bushes but it has a wide tolerance of growing habitats. In places where the temperature soars past 50°C , but it can survive in relatively low temperatures (-3°C). This area is home to a wide range of unique plant species.










Οικολογία:
Η γονιμοποίηση γίνεται κυρίως από μύγες. Αυτή η ασυνήθιστη βιολογία επικονίασης αναφέρεται ως μυόφιλη (επικονίαση από μύγες). Η μυοφίλη επικονίαση είναι συνήθης σε μερικά γένη, όπως τα παρακάτω: Stapelia, Huernia και Ceropegia. Η ζωή για ένα νεαρό φυτό Hoodia ξεκινάει υπό την προστασία ενός άλλου φυτού. Αυτό το φυτό προστάτης είναι συνήθως ένας θάμνος κάτω από τον οποίο το νεαρό φυτό βλασταίνει και μεγαλώνει, προστατεύοντας τα φύλλα και τα κλαδιά του από τις ισχυρές ακτίνες του ήλιου.

Ecology: 
Pollination is done mainly by flies. This unusual pollination biology is referred to as myophily (pollination by flies). Myophily takes place in some of the following genera, Stapelia, Huernia and Ceropegia. Life for a young Hoodia plant begins under the protection of a nurse plant. A nurse plant is a shrub under which the young plant germinates and grows, protected by its leaves and branches from the suns strong rays.







Περιγραφή:
Το Hoodia gordonii είναι ένα άφυλλο και αγκαθωτό χυμώδες φυτό, παρόμοιο μ' έναν κάκτο. Στα πρώτα στάδια παράγεται μόνο ένα στέλεχος, αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο το φυτό παράγει πράσινες συστάδες απο κατακόρυφα, ευθυτενή στελέχη. Ένα ώριμο φυτό μπορεί να έχει έως και 50 μεμονωμένους κλάδους και να ζυγίζει έως και 30 κιλά. Το φυτό υπό ιδανικές συνθήκες μπορεί να φθάσουν σε ύψος το 1 μέτρο. Το Hoodia gordonii, κάτω από ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας, μπορεί να ζήσει για 25 χρόνια. Στην άγρια φύση δεν ζει περισσότερο από 15 χρόνια.


Description: 
Hoodia gordonii is a leafless fat-stemmed and spiny succulent plant similar to a cactus. In the early stages only one stem is produced but at a later stage the plant produces clusters of green upright stem. Mature plants can have as many as 50 individual branches and weigh as much as 30 kg. Plants under ideal conditions can attain a height of 1 m. Hoodia gordonii can under ideal conditions live for 25 years in cultivation. In the wild they probably don't live much longer than 15 years.







Στέλεχος:
το στέλεχος είναι γκριζωπό πράσινο έως ανοικτό καφέ, αυστηρά κυλινδρικό, με διάμετρο από 6 μέχρι 13 εκατοστά. Τα εξογκώματα στην επιφάνειά του βοηθούν στο διασκορπισμό της ηλιακής ακτινοβολία, ελαχιστοποιώντας την ποσότητα θερμότητας που απορροφά. Τα εξογκώματα έχουν κορυφαία απόληξη ένα  οξύ αγκάθι 6-12 χιλιοστά μήκος.
6-12 χιλιοστά μήκος.

Stem is greysh-green to pale brown, stricltly cylindrical, 2,5-5 in diameter. The knobbly surface helps to scatter the sun's radiation, minimising the amount of heat they absorb. Tubercles rotruding, blunt, arranged in 11-17 rbs. Apically with an acute spine 6-12 mm long.










Επάρματα ή προεξοχές ή εξογκώματα:
Πεταχτά, προεξέχοντα, αμβλέα επάρματα, διατεταγμένα σε 11-17 rbs. Με κορυφιαία απόληξη έναν οξύ άκανθο.

Tubercles: 
Protruding, blunt, arranged in 11-17 rbs. Apically with an acute spine.





Αγκάθι:
6-12 χιλιοστά μήκος.


Spine: 
6-12 mm long.






Λουλούδι:
Στο σχήμα μοιάζει με πιατάκι, αποκλειστικά 5-λοβωτό με βαθούλωμα στο κέντρο, μεγέθους μέχρι 75 χιλιοστά, σε χρώμα από απαλό μοβ έως σκούρο καστανοκόκκινο, συνήθως με πιο σκούρες νευρώσεις (που μοιάζει αμυδρά με λουλούδι πετούνιας). Εμφανίζεται επάνω ή κοντά στην κορυφή του φυτού, η ταξιανθία έχει πολύ κοντό μίσχο και διαθέτει 1-4 λουλούδια. Τα λουλούδια μυρίζουν σαν σάπιο κρέας και επικονιάζονται κυρίως από μύγες.

Flower: 
Saucer-shaped, strictly 5-lobed with a central depression, large up to 75 mm, pale straw, pale purple to dark maroon colored and usually with darker venation (vaguely resembleing a petunia flower) borne on or near the terminal apex (top part of the plant), inflorescence very shortly pedunculate, with group of 1-4 flowers. The flowers smell like rotten meat and are pollinated mainly by flies.








Εποχή ανθοφορίας:
Τα λουλούδια ανθίζουν συνήθως από Αύγουστο μέχρι Σεπτέμβριο. Το Hoodia χρειάζεται 5 χρόνια για να φτάσει σε πλήρη ώριμη και να εμφανιστούν τα λουλούδια του.

Blooming season: 
Flowers are normally borne in August or September. Hoodia takes duration of 5 years to be completely mature, till its flowers appear.







Καρπός:
Οι κάψουλες των σπόρων μοιάζουν με μικρά κέρατα αντιλόπης ή κατσίκας.

Fruit: 
The seed capsules resemble small antelope or goat horns.










Σπόροι:
Οι σπόροι έχουν ανοιχτό καφέ χρώμα, είναι επίπεδοι και καλυμμένοι με ένα αφράτο χνούδι. Αυτό το χνούδι λειτουργεί ως αλεξίπτωτο όταν ανοίγει ο λοβός του σπόρου. Οι σπόροι θα δώσουν τα καινούρια φυτά, που θα εγκατασταθούν και θα βλαστήσουν σε κοντινή απόσταση από το μητρικό φυτό.

Seeds: 
The seeds are light brown in colour, are flat and have a pappus of fluffy hair attached to their one end. This pappus acts as a parachute when the seed pod splits open. The seeds are blown some distance from the parent plant where they will establish themselves.








Σημείωση:
Υπάρχουν πολλές δυσκολίες στην ταυτοποίηση του Hoodia. Αν έχουμε κάποια φυτά από μη αναγνωρισμένη προέλευση (φυτά που δεν έχουν σαφή ετικέτα ή με ελλιπή στοιχεία ταυτοποίησης), πρέπει να περιμένουμε μέχρι το φυτό να ανθίσει. Ακόμα και οι ειδικοί και οι καλλιεργητές έχουν μεγάλη δυσκολία στο να προσδιορίσουν σωστά αυτά τα φυτά.

Note: 
There are many difficulty in Hoodia identification. If we have some plants from unidentified origin ( plants provided unlabeled or with poor identification data), we have to wait until the plant is in flower and also specialists and growers have quite a difficulty to identify correctly this plants. 








Φαρμακευτικές χρήσεις:
Το Hoodia gordonii είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό από τους αυτόχθονες πληθυσμούς της Νότιας Αφρικής που το έχουν χρησιμοποιήσει εδώ και αιώνες για να αποτρέψουν την πείνα κατά τη διάρκεια των μακρυνών και δύσκολων ταξιδιών τους στη σκληρή και άγρια νότια Αφρική, όπου το χρησιμοποιούν επίσης για τη θεραπεία της δυσπεψίας και των μικρών λοιμώξεων.

Medicinal uses: 
Hoodia gordonii has long been known by the indigenous populations of Southern Africa that have been using it for centuries to stave off hunger during their long and arduous hunting trips in the harsh South African wild and also for treating indigestion and small infections. 








 Σήμερα το Hoodia χρησιμοποιείται ως συστατικό σε χάπια διατροφής με σκοπό την απώλεια βάρους και είναι ιδιαίτερα επιθυμητό στις ανεπτυγμένες χώρες. Έχει ονομαστεί ως ένα από τα "φυτά θαύμα" του εικοστού πρώτου αιώνα. Οι μίσχοι των φυτών Hoodia που έχουν αφαιρεθεί οι σπονδυλικές στήλες τους είναι το προτιμώμενο τμήμα του φυτού Hoodia για φαγητό. Ορισμένοι κατασκευαστές συμπληρωμάτων διατροφής περιγράφουν τη χρήση στελεχών στο χάπι αδυνατίσματος τους, αλλά αυτή η δήλωση είναι αρκετά ανακριβής, διότι είναι ολόκληρο το εναέριο μέρος του φυτού το οποίο ξηραίνεται για την παρασκευή χονδρής σκόνης Hoodia. Τα είδη Hoodia έχουν πικρή γεύση, η οποία είναι αρκετά αισθητή μετά το φαγητό.

Nowadays Hoodia is used as a component in diet pills that leads to the purpose of weight loss and is remarkably wanted in developed countries. It has been called one of the "wonder plants" of the twenty first century. The stems of Hoodia plants that have had their spines removed are the preferred portion of the Hoodia plant for eating. Some manufacturers of dietary supplements describe the use of stems in their slimming pill , but this statement is quite inaccurate, because it is the whole aerial part of the plant that is dried for the preparation of bulk Hoodia powder. Hoodia species have a bitter taste, which is quite noticeable after eating.