Επί...χλοοτάπητος (Από τον Νίκο Θυμάκη)

(αφιερωμένο σε εκείνους που θέλουν να γεμίσουν με 8 στρέμματα πλαστικό τις επιφάνειες αστικών περιοχών πχ. Αθηναϊκών προαστίων)

Μέσα στην «τούρλα» του Σαββάτου και με δεδομένο ότι η επιτυχία της εθνικής ομάδος ποδοσφαίρου «ανέβασε» τις απαιτήσεις των θεατών, τέθηκε ως ζητούμενο η απόκτηση καλύτερων γηπέδων, όχι μόνο σε γενικό οργανωτικό επίπεδο αλλά και όσον αφορά την ποιότητα των αγωνιστικών χώρων. 

Εδώ και χρόνια, γίνεται μία μεγάλη –κατά τη γνώμη μου εκ του πονηρού- προσπάθεια, να προωθηθεί και να επικρατήσει ο «συνθετικός» τάπητας. Το δυστύχημα είναι ότι η έγκριση του «τεχνητού χόρτου» έχει πολλούς υποστηρικτές στη χώρα μας οι οποίοι στο βωμό του κέρδους προτιμούν το πλαστικό από το φυσικό χορτάρι, αγνοώντας τις συνέπειες για τους παίκτες (αύξηση θερμοκρασίας εντός αγωνιστικού χώρου, εντονότεροι κραδασμοί, χτυπήματα, τραυματισμοί) αλλά και το περιβάλλον. 

Ξεχνούν βέβαια, ότι η FIFA έδωσε μεν την έγκριση αλλά ο στόχος της είναι οι χώρες που έχουν πρόβλημα με τις έντονες χιονοπτώσεις. Για αυτό άλλωστε, τα «πειραματικά» που αφορούσαν τη χρήση αυτού του τάπητα βρισκόντουσαν σε Νορβηγία, Ολλανδία, Σκωτία και Ρωσία. Η μόνη περίπτωση που ίσως να είχε νόημα η παρουσία του «συνθετικού» τάπητα, είναι σε παραθαλάσσιες περιοχές με έλλειψη νερού, που και οι χώροι είναι «ανοικτοί» και κυκλοφορεί αέρας (άρα πέφτει η θερμοκρασία που αναπτύσσεται λόγω του πλαστικού) ή σε …δάση (μη σας φαίνεται παράξενο αφού εκεί και το νερό δε θέλουμε να ξοδευτεί αλλά και τα δέντρα «απορροφούν» όλη τη βλαβερή ακτινοβολία του πλαστικού). Ας είναι πιο προσεκτικοί αυτοί που …επιμένουν για λόγους συμφέροντος. Υπάρχει κι άλλη λύση. Κι εξηγούμαστε: 

Στάδιο OLYMPICO - Ρώμη, Ιταλία

Όχι πολύ μακριά από εδώ, στη Ρώμη, έγινε ανακατασκευή του χλοοτάπητα του Σταδίου OLYMPICO, το οποίο φιλοξενεί τις Roma και Lazio. Πληροφορηθήκαμε από τον ημερήσιο αθλητικό τύπο (αφιέρωμα Goal news 27/8/2003) ότι κάτι «ιδιαίτερο» είχε συμβεί στην κατασκευή του χλοοτάπητα. Σε επικοινωνία μας με τον κατασκευαστή, κ.Marco Volterrani, μας έγινε γνωστό ότι χρησιμοποίησε την τεχνική της επισποράς σε χλοοτάπητα Bermuda grass (Cynodon dactylon κοινώς Αγριάδα) με 2 είδη Λόλιουμ (Lolium sp.), για επίτευξη πρασίνου χρώματος του χλοοτάπητα σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς και κυρίως του χειμώνα, όπου η Αγριάδα κιτρινίζει. Η επιλογή του συγκεκριμένου είδους έγινε επειδή στο στάδιο αυτό εκτός των ποδοσφαιρικών αγώνων γίνονται πολύ συχνά και συναυλίες, άρα η καταπόνηση είναι μεγάλη. Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με τα περιβαλλοντικά δεδομένα της περιοχής, οδήγησαν σε αυτήν την επιλογή.

Στάδιο Αlgarve - Faro-Loule, Πορτογαλία

Παρόμοια επιλογή, έγινε και από τον κατασκευαστή του γηπέδου στo Faro-Loule της Πορτογαλίας, στάδιο που φιλοξένησε αγώνες για το EURO 2004 (πχ το Ελλάδα –Ρωσία 1-2), από τον κατασκευαστή κ.Fausto Hidalgo do Nacimento. Μάλιστα, σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, μας έδωσε και στοιχεία για το μίγμα σπόρου που χρησιμοποίησε:60% Φεστούκα (Festuca arudinacea), 20% Αγριάδα (Cynodon dactylon) και 20% Λόλιουμ (Lolium parenne).

Όλα τα παραπάνω, δείχνουν, αφενός την εξωστρέφεια επιστημόνων μεγάλου βεληνεκούς και την ευχερή παροχή πληροφοριών κι αφετέρου, εναλλακτικούς τρόπους κατασκευής. Μάλλον ήρθε η στιγμή να αρχίσουμε κι εμείς να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα διαφορετικά. Η επιλογή των παραδειγμάτων δεν είναι τυχαία:είναι κοντά σε εμάς από άποψη περιβαλλοντικών συνθηκών.

Μετά από αυτά τα στοιχεία, θα ξαναστείλουμε τα παιδιά μας σε γήπεδα με πλαστικό χορτάρι; Ακόμη και το ποδόσφαιρο που είναι αγαπημένο παιχνίδι, θα το …πλαστικοποιήσουμε;

Νίκος Θυμάκης
Γεωπόνος
www.agroartistico.com