|
Πέτρινοι
κήποι, πέτρινα λουλούδια. (Από τις Ανθισμένες Μανόλιες)
 Κι
όμως υπάρχουν!
Όχι
στα παραμύθια
αλλά στο σήμερα.
Τους
είδα
.! Τους συνάντησα
.! Τους
απόλαυσα!!!.
Δεν
βρίσκονται παντού αλλά σε μέρη
μοναδικά ,αυστηρά επιλεγμένα από το
δημιουργό τους.
Την
Φύση!
Σε
πλαγιές βουνών απρόσιτες συναντάς τους
πέτρινους κήπους και μέσα τους είναι διάσπαρτα τα
πέτρινα
λουλούδια τους σε
Γήινες αποχρώσεις του Γκρι ,του
λευκού ,του καφέ και σε τόνους του
μπεζ και της σκουριάς.
Δεν
έχει σημασία που το ανθρώπινο μάτι
έχει συνδυάσει και ταυτίσει τα
λουλούδια με έντονα χρώματα.
Κι
αυτά "λουλούδια" είναι, αλλά...πέτρινα.
Τα
μεγέθη τους ποικίλουν, τα σχέδια τους
διαφορετικά, μοναδικά , ανεπανάληπτα.
Το
βλέμμα κινείται αχόρταγα πάνω στο
σχήμα του κορμιού τους.
Ξανά
και ξανά ρουφάει σχέδια και
καμπύλες, προεξοχές
και εσοχές κοιλώματα και πτυχές.
 ’ψυχες
πέτρες;
Ναι.
’ψυχες πέτρες!
Χέρι
ανθρώπου όμως
δεν θα μπορέσει ποτέ να σμιλέψει
έργα τέχνης σαν κι αυτά.
Μάζεψα
μερικά και τα πήρα για ενθύμιο και
διακόσμηση.
Αν
τα συναντήσετε σε κάποια βουνοπλαγιά
μην τα προσπεράσετε αδιάφορα και
μην τα αγνοήσετε. Μιμηθείτε με!
Είναι
πανέμορφα και απέριττα διακοσμητικά στοιχεία,
πάνω
σε ένα
ράφι, δίπλα σε δυο βιβλία, τρία
τέσσερα μαζί σε διάφορα μεγέθη σε
μια γωνιά του Σαλονιού η σε
μεγάλα μεγέθη πάνω στο γκαζόν του κήπου.
 Προχώρησα
όμως και λίγο παραπέρα
συμπληρώνοντας το χρωματικό κενό
τους
με λίγα αποξηραμένα λουλούδια.
’λλη
μια διακοσμητική πρόταση η Ιεροσυλία;
Στην
κρίση της αισθητικής σας...!
Ανθισμένες Μανόλιες
|
